((چیزی بیشتر از زنده ماندن انجام بده-زندگی کن.

چیزی بیشتر از لمس کردن انجام بده-احساس کن.

چیزی بیشتر از دیدن انجام بده-نگاه کن.

چیزی بیشتر از خواندن انجام بده-غرق شو.

چیزی بیشتر از شنیدن انجام بده-گوش کن.

چیزی بیشتر از گوش دادن انجام بده-درک کن))

جان اچ.رودز

توهم به معنی تعلیم و تربیت نیست بلکه جهالت است.افراد نوع عجیبی از اطمینان و اعتماد را دارند که فقط همراه جهل می آید.

عدم تمایل به یادگیری انجام کارها به روش درست از جاهل بودن شرم آورتر است.(بنجامین فرانکلین)

جهل به خودی خود مساله ای نیست،اما ساختن آینده ای که به آن ارتباطی ندارد،نهایت دیوانگی است.جهالت،خوش بختی نیست.آن نامطبوع،تاسف بار،فقرآوروبیماری زااست.

اگر جهل و نادانی سعادت و خوش بختی بود چرا بیشتر مردم خوشحال و سعادتمند نیستند؟اگرچه دانش کم،خطرناک است،اماجهل زیاد نیز موجب ترس،جمود،خودمحوری،پیش داوری و تعصب می شود.دانایی چیزی بیش از برطرف کردن جهل نیست.

مادرعصر اطلاعات زندگی می کنیم.برآورد می شود که مقدار دانش هر سال دو برابر می شود.ازآنجا که اطلاعات چنین آماده وقابل دسترس است پس،ازبین بردن جهل و نادانی آسان است.جای تاسف و ناراحتی است که هرچیز به جز ضروری ترین چیزها به ما آموزش داده می شوند.ما فقط سه حرف اول(خواندن،نوشتن،حساب کردن)را آموخته ایم،اما آموزش ذهنی بدون فهم و درک منزلت انسانی چه فایده ای دارد؟

مدارس منشا دانش و آگاهی هستند،اما متاسفانه برخی برای مزمزه کردن و برخی دیگر فقط برای غرغر کردن به مدرسه می آیند.