امثال و حکم هندویان قدیم آموزش می دهد که مسئولیت ما در درجه ی اول به اجتماع،در درجه ی دوم به خانواده و در درجه ی سوم به خودمان است.درجامعه ای فساد شروع می شود که این امر برعکس شود.مسئولیت اجتماعی باید وظیفه ی اخلاقی هر شهروند باشد.مسئولیت و آزادی دست به دست هم می دهند.نشانه ی یک شهروند خوب این است که بار مسئولیت خودش را به گردن بگیرد.

ارزش بزرگی در مسئولیت است    (وینستون چرچیل)

جوامع به وسیله ی فعالیت های پست و شیطنت آمیز از میان نمی روند،بلکه بی فعالیتی شهروندان خوب،آن ها را به تباهی می کشد.چه حرف متناقصی!اگر آن ها ویرانی را با غیر فعال بودن تحمل می کنند چه طور می توانند خوب باشند؟سوال این است که آیا آن ها مسئولیت های اجتماعی شان را به گردن نمی گیرند؟

زمانی که مردم خوب هیچ کاری انجام ندهند،بدی و شرارت جلوه گر می شود.(ادموند بورک)

از عبارت های زیر اجتناب نمایید:

1-کس دیگری آن را انجام می دهد

2-هیچ کس آن را انجام نمی دهد

3-همه اش تقصیر شماست.

افرادی که مسئولیت را نمی پذیرند،تقصیر را به گردن والدین،معلمان،کائنات،خدا،سرنوشت،شانس یا ستاره می اندازند.

جان گفت:((مامان،جیمی پنجره را شکست))مامان سوال کرد.((چه طور آن را شکست؟))جان جواب داد:((من به او سنگ پرت کردم و او جاخالی داد.))

افرادی که بدون پذیرفتن مسئولیت از امتیازات استفاده می کنند معمولا آن ها را از دست می دهند.مسئولیت شامل عمل متفکرانه است.

اذهان کوچک به جای انجام نیازهای مورد لزوم مشغول عبور از خرده گیری هایی هستند.

مسئولیت ها به سوی کسی جذب می شوند که بتواند آن ها را بر عهده گیرد. (آلبرت هو بارد)

وقتی افراد مسئولیت های اضافی را می پذیرند در واقع خودشان را ارتقا می بخشند.رفتار مسئولیت پذیر جواب گویی را می طلبد و باعث بلوغ و رشد می شود.پذیرش مسئولیت،بازتابی از نگرش ها و محیطی است که در آن عمل می کنیم.اکثر افراد نسبت به آن چه که درست پیش می رود سریعا بهره برداری می کنند،اما تعداد کمی،مسئولیت اموراتی را که اشتباهی پیش می روند،می پذیرند.شخصی که مسئولیت را نمی پذیرد از مسئول بودن مبرا نیست.هدف ما ایجاد رفتار مسئولانه است.رفتار مسئولانه باید از کودکی درون سازی شود و آن را نمی توان بدون میزان معینی از پذیرش و اطاعت فرد به او یاد داد.

رابطه ای مستقیم بین احساسات مردم و بهره وری آن ها وجود دارد.عزت نفس بالا در احترام به خودمان،به دیگران،قانون،اموالمان،والدینمان و کشورمان کاملا مشهود است.عزت نفس پایین درست عکس آن است.

عزت نفس باعث موارد زیر می شود:

*عقیده واراده را محکم می سازد.

*اشتیاق برای قبول مسئولیت را به وجود می آورد.

*نگرش ها را خوش بینانه می سازد.

*باعث می شود روابط با دیگران بهتر شود و زندگی سرشار از لذت و خوشی گردد.

*شخص را در برابر نیازهای دیگران حساس تر می کند و نگرش توجه را توسعه می دهد.

*باعث می شود شخص با آغوش باز فرصت ها و چالش های تازه و جدید را به مبارزه بطلبد.

*عملکرد را بهبود می بخشد و توانایی ریسک کردن در زندگی را افزایش می دهد.

*کمک می کند تا شخص راحت تر و مدبرانه تر انتقادها و تمجیدها را قبول کند یا از دیگران انتقاد و تعریف کند.

۱- از مسؤولیت فرار نمی‌کنند. برای نمونه زمانی که با تاخیر به سرکار می‌رسند، ترافیک را بهانه نمی‌کنند.

۲- از انجام کارهای ترسناک خودداری نمی‌کنند و اجازه نمی‌دهند ترس زندگی‌‌شان را دربرگیرد و مانع تجربه‌کردن امور جدید توسط آن‌ها شود که این امر باعث تقویت و پیشرفت شخصیت آنها خواهد شد.

۳- همواره در راحتی و رفاه به سر نمی‌برند. زیرا می‌دانند ماندن در این وضعیت باعث ناکامی در رسیدن به آرزوهایشان خواهد شد و در صورتی که بخواهند موفق شوند باید راحت طلبی را کنار بگذارند.

۴- هرگز هیچ‌کدام از کارهایشان را به زمان مناسب، شرایط مناسب، هفته بعد، هر زمان که وقت کافی وجود داشت موکول نمی‌کنند. بلکه بر انجام اقدامات لازم در زمان مناسب تاکید دارند.

۵- تلاش نمی‌کنند بر دیگران سلطه یابند و به واکنش های منفی توجهی نمی‌کنند.

۶- درباره مردم قضاوت و پیش‌داوری نمی‌کنند. زیرا آن‌ها با خودشان به حدی مهربان هستند که نیازی به این ندارند که برای احساس برتر بودن در غیاب اطرافیانشان به آن‌ها توهین کنند.

۷- خودشان را با هیچ‌کس مقایسه نمی‌کنند و هرگز با هیچ کسی جز خودشان در گذشته رقابت نمی‌کنند.