پنج درس از کودکان کارآفرینی که بیشتر از شما پول درمی آورند!

تا زمانی که یک ایده ی عالی و شور و شوق برای موفقیت وجود داشته باشد،هر کسی میتواند کسب و کاری برای خود ایجاد کرده و رویاهای خود را در زندگی محقق سازد.
امروزه تعداد انگشت شماری از کودکان نیز در دنیای کارآفرینی حضور پیدا کرده اند. این کودکان کارآفرین 8 تا 18 سال سن دارند ولی از همین الان می دانند چگونه کسب و کارشان را راه اندازی کرده و امور مالی خود را مدیریت نمایند. این کودکان اغلب منابع محدودی دارند و باید با همین سرمایه ای که در اختیار دارند بطور کارآمد عمل کرده و مدیریت پول را به بزرگسالان بیاموزند.
پنج کارآفرین جوان، راهنمایی های ارزشمندی در مورد روش های کارآمد استفاده از امور مالی خود در اختیار ما گذاشته اند که در اینجا با هم می خوانیم:

1درخواست پول، همیشه جوابگو نیست!

گاهی اوقات به جای دست به دست کردن مالکیت کسب و کار در ازای تامین مالی کوتاه مدت، بهتر است صاحبان کسب و کار، شرکت خود را به آرامی و با گذشت زمان به رشد برسانند. شرکت هایی که به موفقیت و رشد در بلند مدت علاقه دارند،بایدبه برند خود وفادار بمانند و از سایر کسب و کارهایی که به دنبال سرمایه گذاری هستند تبعیت نکنند.

2مسئولیت اجتماعی خود را حفظ کنید.

بعد از کسب درآمد فقط به فکر سود نباشید. یکی از این کودکان، بخشی از سود خود را به سازمان های بین المللی و محلی مبارزه برای نجات زنبور عسل اهدا کرد و در بسیاری از پنل های اجتماعی کارآفرینی نیز مشارکت کرده است. در کسب و کار، همیشه نباید فقط به پول درآوردن فکر کرد.

3اگر شغل خود را دوست نداشته باشید، درآمد و سود ارزشی ندارد..

بخشی از شروع کسب و کار شما این است که مدام در حال پیگیری رویاهای خود باشید و آثار آن را در زندگی خود به وضوح به تماشا بنشینید. اغلب اوقات هدف اصلی کارآفرینان پول نیست. یکی از این کودکان کارآفرین پول خوبی از فروشگاه آنلاین خود درمی آورد ولی علاقه ی زیادی به کسب سود ندارد وتمرکزش روی خدمت رسانی به دیگران و لذت بردن از کسب و کارش است. طبق گفته ی او "اگر از شغل خود متنفر باشید، حتی درآمد میلیونی هم ارزشی ندارد".

4کسب و کار خود را با توجه به نیازهای زندگی ایجاد کنید

گاهی یک کسب و کار به خاطر یک ضرورت و نیاز خاص به وجود می آید.
نیازی نیست کارآفرینان برای رسیدن به موفقیت حتما یک ایده عالی داشته باشند، کسب و کاری که یک نیاز خاص در یک بازار گوشه (نیچ مارکت) را نیز، تامین نماید
میتواند به یک ایده ی بسیار سود آور منجر شود.

5برای کاهش دادن هزینه ها، به دنبال تامین کنندگان محلی باشید

کارآفرینان به جای اینکه منابع مورد نیاز محصولات خود را از خارج از کشور تهیه کنند میتوانند از منابع محلی و منطقه ای استفاده نمایند. در این صورت هزینه ی مواد کاهش یافته و کارآفرینان فرصت پیدا می کنند کالاهای خود را ارزان تر قیمت گذاری نمایند.اصلا گمان نکنید که هنوز برای دنبال کردن اهداف کارآفرینی خود خیلی جوان هستید. این کارآفرینان جوان ثابت کرده اند که سن،عددی بیش نیست.
گاهی اوقات ساده ترین ایده ها، بهترین ایده ها هستند. اگر در همان اوایل کار یاد بگیرید امور مالی و بودجه ی خود را مدیریت کنید می توانید در بلندمدت کسب و کار خود را رشد دهید

در جریان پول درآوردن ما مسئولیت اجتماعی را فراموش می کنیم و اجازه می دهیم سیستم تخریب شود تا آن که ما خودمان نیز قربانی این تخریب می شویم.

درسال 1923هشت ثروتمند در دنیا با هم دیگر ملاقات کردند.برآورد می شد که مجموع ثروتشان از ثروت ایالات متحده آمریکا در آن زمان بیشتر باشد.این مردان ثروتمند مطمئنا می دانستند چگونه زندگی کنندو چگونه ثروت جمع کنند.اجازه دهید بررسی کنیم که 25 سال بعد چه اتفاقی افتاده است.

1-چارلز شواب رئیس بزرگترین شرکت فولاد برای پنج سال با سرمایه ی قرضی زندگی کرد و در حالی که ورشکست شده بود،ازدنیا رفت

2-هاواردهابسون،رئیس بزرگترین شرکت گاز در حالی که بیمار روانی شده بود،مرد

3-آرتورکاتون یکی از بزرگترین تجار،با درماندگی مرد

4-ریچارد ویتنی رئیس بورس نیویورک به زندان فرستاده شد.

5-آلبرت فال یک عضو کابینه ی رئیس جمهور از زندان بخشیده شد وبه خانه رفت و در آرامش مرد

6-جسی لیورمور بزرگترین سهامدار وال استریت(بورس)اقدام به خود کشی کرد.

7-ایوار کروگر رئیس بزرگترین کالای انحصاری دنیا اقدام به خودکشی کرد.

8-لئون فریزر،رئیس بانک بین المللی مسکن اقدام به خودکشی کرد.

چیزی که همه ی آن ها فراموش کردند چگونگی ایجاد یک زندگی بود.داستان هایی شبیه به این موارد وجود دارد و به خوانندگان احساس اشتباهی را می دهد که پول ریشه ی همه شیطنت هاست.این برداشت درست نیست.پول،غذا برای گرسنگی،داروبرای بیماران،لباس برای نیازمندان فراهم می آورد.پول تنها یک وسیله ی مبادله است.

ما به دونوع آموزش نیاز داریم.یکی به ما یاد می دهد که چگونه زنده باشیم و یکی دیگر که به ما یاد می دهد چگونه زندگی کنیم

افرادی وجود دارند که چنان در زندگی حرفه ای شان فرو رفته اند که خانواده،مسئولیت اجتماعی و سلامتی شان را فراموش کرده اند.اگر از آن ها بپرسید،چرا این قدر خودشان را گرفتار کرده اند پاسخ خواهند داد که آن ها فقط برای خانواده شان چنین کار می کنند.

وقتی ما خانه را ترک می کنیم بچه ها در خواب هستند.وقتی ما به خانه برمی گردیم آن ها بازهم در خواب هستند.بیست سال بعد ما به خانه برمی گردیم همه ی آن ها رفته اند.ما خانواده ای نداریم آن ها را ازدست داده ایم و این امر تاسف آور است.

امثال و حکم هندویان قدیم آموزش می دهد که مسئولیت ما در درجه ی اول به اجتماع،در درجه ی دوم به خانواده و در درجه ی سوم به خودمان است.درجامعه ای فساد شروع می شود که این امر برعکس شود.مسئولیت اجتماعی باید وظیفه ی اخلاقی هر شهروند باشد.مسئولیت و آزادی دست به دست هم می دهند.نشانه ی یک شهروند خوب این است که بار مسئولیت خودش را به گردن بگیرد.

ارزش بزرگی در مسئولیت است    (وینستون چرچیل)

جوامع به وسیله ی فعالیت های پست و شیطنت آمیز از میان نمی روند،بلکه بی فعالیتی شهروندان خوب،آن ها را به تباهی می کشد.چه حرف متناقصی!اگر آن ها ویرانی را با غیر فعال بودن تحمل می کنند چه طور می توانند خوب باشند؟سوال این است که آیا آن ها مسئولیت های اجتماعی شان را به گردن نمی گیرند؟

زمانی که مردم خوب هیچ کاری انجام ندهند،بدی و شرارت جلوه گر می شود.(ادموند بورک)