اگر ما پژوهشی را انجام دهیم و از مردم بپرسیم که((آیا شما خوب هستید؟))بیشتر آن ها پاسخ خواهند داد:((بلی))اگر از آن ها پرسیده شود ((چه چیزی شما را خوب می سازد؟))پاسخ خواهند داد:

من اهل تقلب نیستم پس خوب هستم

من دروغ نمی گویم و همین کار باعث می شود من خوب باشم.

من دزد نیستم،پس خوب هستم

اگر شما به پاسخ های قبل خوب بنگرید خواهید دید که استحکام زیادی در هیچ کدام از آن ها نیست.فقط به این گفته فکر کنید که((من تقلب نمی کنم))خوب این حرف فقط به این معنا است که شخص تقلب نمی کندو شخصی که می گوید دروغ نمی گوید و یا دزدی نمی کند،این حرف ها فقط به این معنا هستند که آن ها دزد ویا دروغگو نیستند.اما این حرف ها به این معنا نیستند که آن شخص خوب هستند.یک فرد وقتی خوب است که واقعا کارهای خوبی انجام دهد تا کارهای بد،یک شخص ارزشمندی فردی است که دارای ویژگی هایی چون جوانمردی،همدردی،شجاعت،درستکاری،همدلی،وفاداری وادب است.چه عاملی موجب می شود که شخصی با یک چنین خصلت هایی خوب باشد؟به این خاطر است که انسان هایی وجود دارند که مستقل هستند،برای عدالت قیام می کنند،به نیازمندها کمک می کنند،زندگی را برای خود و اطرافیان خوشایند می سازند.برای تشخیص دادن اشکال متنوع((خوبی))ما نیاز به معیارهایی داریم.معیارها می توانند اخلاقی یا منطقی و یا هر دو باشند.معیارهای اخلاقی به درست ها و نادرست ها می پردازند وقسمت های مبهمی را تعیین می کنند که خوب و خیلی خوب و یا بد یا خیلی بد را مشخص سازند.