دلایل بسیاری وجود دارد شامل:

1-نگرش بدبینانه:همیشه اشکالات را می بینید نه امکانات و احتمالات را

2-ترس ازشکست:افراد به صورت ناهشیار احساس می کنند که اگر آن ها اهدافی را انتخاب نکنندو آن ها را انجام ندهند پس شکست نخورده اند.

3-نداشتن همت بلند:این موضوع نتیجه ی سیستم ارزشی ماست و نتیجه ی فقدان تمایل برای زندگی با رضایت کامل است.تفکر محدود از پیشرفت جلوگیری می کند.

ماهی گیری بود که هر وقت ماهی بزرگی را می گرفت آن را دوباره به رودخانه برمی گرداندوفقط ماهی کوچک صید می کرد.مردی رفتار غیر معمول او را دید و از ماهی گیر سوال کرد:چرا این کار را انجام می دهی؟ماهی گیر پاسخ داد:چون ما در خانه تابه ی سرخ کردنی بزرگ نداریم.

بیشتر مردم در زندگیشان هرگز کار بزرگ را انجام نمی دهند چون آن ها یک تابه سرخ کردنی کوچک را با خود حمل می کنند،یعنی تفکر محدودی دارند.

4-ترس از طرد شدن:اگر به هدف خود نرسیم افراد دیگر در مورد ما چه می گویند؟

5-طفره رفتن:((روزی اهدافم را انتخاب خواهم کرد.))این موضوع نیز به فقدان همت بلند مربوط است.

6-چشم پوشی از اهمیت اهداف:هیچ کس به آن ها نیاموخته و آن ها نیز هرگز اهمیت انتخاب اهداف را یاد نگرفته اند.

7-عزت نفس پایین:چون شخص به صورت درونی برانگیخته نشده است،پس انگیزه ای ندارد

8-فقدان دانش و آگاهی درباره ی انتخاب هدف:افراد مکانیزم انتخاب هدف را نمی دانند و آن ها به یک راهنمایی گام به گام نیاز دارند تا بتوانند سیستم را دنبال کنند.انتخاب هدف یک مجموعه ای از گام هاست.وقتی شما یک بلیط هواپیما می خرید چه چیزی به خودتان می گویید؟

-نقطه ی شروع

-مقصد

-سطح مسافرت

-کرایه 

-زمان شروع

زمان خاتمه

اگر شما از بیشتر مردم بپرسید که هدف عمده تان در زندگی چیست؟آن ها احتمالا به شما پاسخ های مبهمی خواهند دادمانند:من می خواهم موفق بشوم،خوشحال باشم و زندگی خوبی داشته باشم و چیزهای دیگر.این ها همه آرزوهای ما هستند و هیچ یک از آن ها اهداف روشنی نیستند.